Witam
Jedną z nowszych metod leczenia naturalnego i nie tylko naturalnego jest Homeopatia. Jest to sposób leczenia który wyrósł na gruncie dość ekscentrycznego jak domniemywano pojmowania wiedzy medycznej. Twórcą homeopatii jest Samuel Chrystian Hahneman. Podstawy tej metody zostały ustalone przez niego pod koniec XVIII stulecia. Według Hahnemana chorobę należy zwalczać jej własną bronią, co dało podwaliny do głównego założenia Similla similibus curentur - Podobne zwalczaj podobnym. Stąd również nazwa metody - homoios to po polsku podobny, pathos to po polsku choroba). Twórca homeopatii na podstawie swych badań wysnuł hipotezę że niektóre substancje które w normalnych warunkach wywoływałyby chorobę po ich dużym rozcieńczeniu mogą zatrzymać jej objawy. Rozcieńczenie to czyli potentyzacja było tak intensywne iż pozostawiało w roztworze zaledwie nikłe ślady substratu, a właściwie sam roztwór. Według Hahnemana to nie substrat powodował pozytywne efekty terapii, ale sama siła (czytaj energia) powstała w wyniku jego rozcieńczania. To spowodowało burze w świecie nauki medycznej, a wielość negatywnych opinii co do poglądów Hahnemana pozbawiła go w rezultacie możliwości wykonywania zawodu lekarskiego. I tak twórca homeopatii umarł w niełasce. Do dziś było wiele negatywnych głosów i osądów na temat tego sposobu leczenia. Piszę było, bo nowsze badania powoli ale skutecznie rozwiązują zagadkę działania leków homeopatycznych. Mam tu na myśli hipotezę Ruperta Sheldrakea wyłaniającą się z podstaw współczesnej fizyki kwantowej. Otóż Sheldrake zakłada że każdy organizm, jak również każda substancja charakteryzuje się pewną emanacją kwantową i nawet po śmierci tego organizmu, czy po rozkładzie substancji pozostaje jej ślad w postaci wspomnianej emanacji. I to właśnie może być przyczynek do uznania twierdzenia ojca homeopatii. Ten emanacyjny ślad to nic innego jak energia powstała z potentyzacji. Leki homeopatyczne występują w różnych dawkach i różnych postaciach. Mamy homeopatyczne płyny, proszki, granulki itd. Przez pewien czas myślałem że do leków homeopatycznych można zaliczyć np szczepionki. Przecież głównym składnikiem szczepionek jest unieczynniona forma patogenu wywołującego chorobę. Jednak w przeciwieństwie do szczepionki w leku homeopatycznym w zasadzie brak jest substratu, tu natomiast mamy do czynienia z substratem nieaktywnym. Przykładem zaś leku homeopatycznego podanym przez Hahnemana może być stosowana dość często w jego czasach chinina - lek na malarię. Otóż wedle Hahnemana chinina u zdrowego człowieka może wywołać objawy malarii. Natomiast u chorego przynosi ona zazwyczaj ulgę przyspieszając tym samym proces zdrowienia. Na koniec kilka leków homeopatycznych i ich lecznicze zastosowanie:
Alergia i astma – węglan wapnia. Bóle głowy – ogólne – fosforan wapnia. Bóle głowy – migrenowe – kwas fosforowy. Gruźlica – fosforan wapnia, jodek potasu. Miażdżyca – węglan baru. Nadciśnienie – chlorek złota, jodek baru. Ropne zapalenie gardła i zatoki – jodek arsenu. Zapalenie pęcherza moczowego i prostaty – napar z powojnika. Zapalenie węzłów chłonnych – jodek arsenu i powojnik. Dolegliwości reumatyczne – berberys. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa i stawów – fluorek wapnia. Wole – jodek potasu. Anemia – fosforan żelaza. Zaburzenia wzrostu włosów i paznokci – krzem. Zapalenie spojówek – jodek baru. Kamica nerkowa – berberys. Kamica żółciowa – berberys, węglan wapnia. Neurastenia – kwas fosforowy. Nadczynność tarczycy – fosfor i chlorek złota. Choroba wieńcowa – chlorek złota. Impotencja – kwas fosforowy. Depresja – fosforan potasu, chlorek złota. Cukrzyca – kwas fosforowy. Moczenie nocne – fosforan potasu. Żylaki – fluorek wapnia. Egzema – krzem. Łuszczyca – jodek arsenu. Zaburzenia miesiączki – platyna, dziurawiec. Bezsenność – rumianek. Reumatyzm – fosforan żelaza. Zapalenie pęcherzyka żółciowego – mniszek.
Pozdrawiam dany
|