Żyj zdrowo -forum dyskusyjne

Witam

Muszę Cię pocieszyć, iż ze mną było tak samo. Tak się składa że w mym życiu raczej unikałem wszelkiego rodzaju imprez i spotkań towarzyskich. W zasadzie jedynym moim przyjacielem była dobra książka i nawet się nie zorientowałem, kiedy przeleciało mi 20 lat mojej dojrzałej, dorosłej egzystencji. Tak naprawdę od 20 lat, odkąd skończyłem 18nastkę szukałem sobie życiowej partnerki, ale zawsze znajdowałem na swej drodze te niegodne mojego uczucia. Zawsze odkąd pamiętam coś stało na przeszkodzie, a to nie takie zainteresowania, a to brak, nazwijmy to sobie, ogłady towarzyskiej, a to może nie taka pozycja finansowa. Więc pozostawało mi tylko cierpieć i czekać na swoją drugą połowę jabłka. Minęło 20 lat i wreszcie spotkałem tą jedyną wymarzoną Kobietę, której tak szukało moje zranione wielokrotnie serce. A to przez kolegę który nas ze sobą zapoznał. Okazało się wtedy, że mamy wspólne zainteresowania, ten sam charakter i tą samą wrażliwą duszę. Dziś mam 44 lata i jestem z Kasią od 3ech lat. Jesteśmy razem, wspieramy się nawzajem i wspólnie budujemy swoją przyszłość. Nareszcie mam partnerkę na której nie mogę się zawieść.
Taka jest pokrótce moja historia. A przedstawiłem ją Ci ku pokrzepieniu, abyś nigdy nie tracił nadziei, bo nawet nie spodziewasz się dnia kiedy i Ty znajdziesz tą jedyną dla siebie wymarzoną powierniczkę i towarzyszkę życia. Tego Ci właśnie życzę z całego serca.
Pozdrawiam serdeczniie
dany

Witaj.
Dopiero czytam Twój mail,porady...dziękuję serdecznie za poświęcenie Twego czasu,uwagi na mój problem nawarstwiony od tylu lat,nie napisałem też o zagłuszaniu tej samotności,pustki alkoholem od lat-problemami z tym,kosztami jakie poniosłem ja i moja mama. Nie piję od 2 mies. To psychiczne było raczej uzależnienie niż fizyczny nałóg...znajduję inne środki jak film,muza,sport,praca fiz.,kontakty w necie( wspaniała pomoc) na tę pustkę...jakieś kontakty z kobietami 3-ma od pewnego czasu,nawet z Rosji,US,UK...jest duża szansa na zmianę losu-pracę dobrą za granicą-znam języki. Zmarnowałem życie prawie w tym cholernym grajdole,ale swego domku,lokum,wsparcia rodziców nie przeniosę na dłoni do lepszego kraju...takie fakty.
Czytam...miłej niedzieli. Pozdrawiam.Krzysiek. Wlkp

Niestety termin samotnosc nie jest i mi obcy... Na samym początku nie wiedziałam jak sobie z tym poradzić, szukałam tez hobby czegoś co by zajęło mój czas a przy okazji myslalam,ze moze poznam kogos wartosciowego. Szczęście w nieszczęściu odnalazłam pasję, ktróra mnie pochłonęła dzięki nim http://www.worldvideo.pl/ ale wciąż szukam kogos komu mogłabym o tym opowiadac...