Zdrowie
Zdrowy styl życia
- strona główna portalu

Żyj zdrowo -forum dyskusyjne

Forum dyskusyjne o zdrowym stylu życia
Obecny czas: Czw Mar 28, 2024 12:50 pm

Wszystkie czasy w strefie UTC + 1 godzina




Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 1 post ] 
Autor Wiadomość
 Temat postu: Autyzm wczesnodziecięcy
PostWysłany: Śro Gru 10, 2014 1:37 pm 
Offline
Team Leader
Team Leader

Dołączenie: Pią Wrz 03, 2010 3:49 pm
Postów: 652
Witam

Wyznacznikami istotnymi tej do niedawna nieznanej choroby są komunikacja, zdolności manualne, nastrój i charakterystyczne stereotypia. Ogólnie zaś można określić autyzm jako zespół symptomów świadczących o tzw samoalienacji (selfalienation). Samoalienacja polega na wyobcowaniu, wyizolowaniu się z otoczenia, najbliższego środowiska. Przy czym należy stwierdzić że dzieci dotknięte autyzmem nie izolują się z własnej woli, ale z powodu lęku który uniemożliwia im kontakt z rzeczywistością. Charakterystyczny dla autyzmu jest skrajny introwertyzm i brak reakcji na bodźce zewnętrzne, przynajmniej w większości przypadków. Dzieci autystyczne bardzo cierpią z powodu własnej izolacji i często wykazują pewny rodzaj nieudolności w radzeniu sobie z własnym lękiem oraz wyobcowaniem.
Wyróżnia się dwie odmiany autyzmu - wczesną i późną. Wczesna rozpoczyna się do 12 miesiąca życia dziecka znacznie upośledzając jego rozwój zarówno psychiczny jak i intelektualny. Dzieci z wczesną odmianą autyzmu nie poddają się tak łatwo terapii i często objawy autystyczne pozostają u nich do wieku dorosłego. Późna odmiana autyzmu dotyczy wieku dziecka do 3 lat. W tym okresie najważniejsze funkcje rozwojowe dziecka są wykształcone dlatego ta odmiana poddaje się leczeniu, chociaż nie jest ono takie proste.
Wróćmy do wyznaczników autyzmu aby je szczegółowo scharakteryzować. Komunikacja werbalna u autystycznych dzieci rozwija się bardzo słabo albo w ogóle pozostając jedynie na etapie słabej artykulacji dźwiękowej. Dzieje się tak dlatego iż dziecko autystyczne nie stara się w żaden sposób porozumiewać z otoczeniem. To z kolei nie sprzyja rozwojowi podkorowego ośrodka mowy Brokea w obrębie płata czołowego zgodnie z zasadą - narząd nieużywany ulega regresji (lamarkizm). Normalnie mowa u dziecka rozwija się w okresie od 12 mies - 3 roku życia. Najpierw jest to guganie lub paplanie, potem zaś wypowiadanie pierwszych słów np słowa mama, tata. Zasób podstawowych słów zwiększa się wraz z wiekiem dziecka.
zdolności manualne najlepiej jest zmierzyć umiejętnością wykonywania rysunku. Dzieci rozwijające się poprawnie rozpoczynają swój rysunek od tzw bazgraniny, czyli rysowania linii na papierze, które nie mają zaznaczonej wyraźnie części wspólnej. W trzecim roku życia dziecka rysunek nabiera poprawności i kreślenie linii ma swój konkretny sens. Czwarty rok życia to rysunek najbliższego otoczenia dziecka - dziecko rysuje swój dom, a także jego okolicę. W ósmym roku życia dziecko powoli zaczyna rysować postaci rodziców i rodzeństwa - rysunek portretowy. I wreszcie w dziewiątym roku życia dziecko rysuje swój autoportret - ostatni etap rozwoju. Dzieci autystyczne jeśli już rysują to ich rysunki pozostają na etapie bazgraniny - częściej nieskładnej, rzadziej składnej (Jaklewicz).
Nastrój dziecka wyrażany jest kolorystyką rysunku. Dzieci zazwyczaj używają do swych rysunków barw żywych, ciepłych, które oddają ich pozytywny stan emocjonalny. Kolory mają tu swoje znaczenie. I tak najczęściej używany jest kolor czerwony - barwa miłości i ciepła, kolor różowy - barwa szczęścia, kolor zielony - barwa życia oraz kolor brązowy - barwa ziemi, czyli mająca podobne znaczenie do zieleni. Dziecko autystyczne używa najczęściej koloru niebieskiego - barwa wyobraźni kojarząca się z wewnętrznymi przeżyciami, koloru szarego - barwa smutku i nostalgii oraz koloru czarnego - barwa głębokiego smutku, a nawet żałoby. Barwa niebieska choć może się wydawać pozytywną jednakże wewnętrzne przeżycia sprzyjają izolacji dziecka.
Stereotypia czyli zachowania charakterystyczne dla autyzmu to zarówno te podobne do objawów tzw choroby sierocej jak i te typowe dla autyzmu. Wyróżnia się tu kiwanie się w pozycji siedzącej, kiwanie się w pozycji stojącej, obracanie się dookoła własnej osi oraz kręcenie tasiemką bądź sznurkiem. Dość charakterystyczne jest też obracanie ręką lub palcami ręki. Stereotypia wyrażają emocje, przeżycia dziecka i zwykle towarzyszy im stosowna mimika.
Przyczyny zachowań autystycznych
Dawniej uważano że przyczyną powstawania autyzmu jest tzw efekt patogennych rodziców. Rodzice zajęci robieniem kariery lub własnymi obowiązkami z reguły nie mają czasu na zajmowanie się własnym dzieckiem. Dziecko pozostawione samemu sobie zapada się we własnej izolacji i zamyka się we własnym wyimaginowanym świecie, co jest często pierwszym symptomem dostrzegalnym autyzmu. Szczególnie winą w tym względzie obarczano matkę dziecka jako najważniejszą osobę w życiu każdego człowieka. Na drugim miejscu zaś zawsze plasował się ojciec dziecka.
Współczesne spojrzenie na etiologię zachowań autystycznych bazuje na podobieństwie autyzmu do schizofrenii dziecięcej. Uwzględnia się tutaj tzw predyspozycje genetyczne które są główną przyczyną zespołu objawów autystycznych. To zdecydowanie zdejmuje winę z rodziców i sprawia że objawy autystyczne są widziane z nieco innej perspektywy.
Terapia zachowań autystycznych
Są dwie metody terapii zachowań autystycznych. Pierwsza starsza bazuje na psychoterapii dziecka, rodziców i rodziny. Rozpoczyna się proces leczenia od psychoterapii indywidualnej dziecka i rodziców, potem zaś jest czas na psychoterapię grupową. Przy czym grupę kontaktu dziecka stopniowo zwiększa się - najpierw są to rodzice dziecka, potem jego rodzina, a na końcu koledzy i koleżanki. Zawsze są to osoby z najbliższego otoczenia dziecka, które dziecko zna i którym może zaufać. (Jaklewicz).
Drugą metodą jest tzw Holding Time - ang czas trzymania. W metodzie tej uczestniczą tylko rodzice dziecka i właściwie sprawdza się ona w terapii wczesnej odmiany autyzmu. Polega ona w skrócie na trzymaniu dziecka autystycznego przez matkę lub ojca na przekór jego woli oraz w dalszym etapie wspólnych pieszczotach co sprzyja niewątpliwie zacieśnieniu więzi pomiędzy rodzicami i dzieckiem. Pieszczoty polegają na wzajemnym dotykaniu się,łaskotaniu lub zabawie. Trzeba tu nadmienić że początki niestety bywają bardzo trudne. Dzieci autystyczne unikając bliższego kontaktu wyrywają się, kopią, czy reagują agresją, co wpływa też na stan emocjonalny rodzica uczestniczącego w terapii. Dlatego wielu rodziców niestety z niej rezygnuje. A szkoda, bo jest to w tej chwili jedna z najlepszych i najskuteczniejszych metod leczenia.
Na koniec warto dodać jeszcze iż choć autyzm wczesnodziecięcy wydaje się być nieuleczalny, to jednak zawsze trzeba widzieć światełko w tunelu i nie przekreślać dzieci, które są bardzo wrażliwe i potrzebują w sposób naturalny ciepła i miłości, zarówno rodzicielskiej, jak i pozarodzicielskiej. Był kiedyś w telewizji film bardzo piękny i wzruszający o terapii chłopca chorego na autyzm pt Cud miłości, w którym jedną z głównych ról zagrał znany z Dynastii James Farentino. Warto obejrzeć sobie to studium albowiem według mnie jest to najbardziej cenny obraz dowodu ojcowskiej miłości, pokonującej wszelkie bariery.
To tyle na dzisiaj. W następnym artykule słowo o seksuologii orientalnej.
Pozdrawiam serdecznie
dany


Góra
 Profil  
 

zdrowie



Wyświetl posty z poprzednich:  Sortuj według  
Napisz nowy temat Odpowiedz  [ 1 post ] 

Wszystkie czasy w strefie UTC + 1 godzina


Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Brak zarejestrowanych użytkowników oraz 30 gości

Planujesz na urlop? - http://wypoczynek.turystyka.pl/


Nie możesz zakładać nowych tematów na tym forum
Nie możesz odpowiadać w tematach na tym forum
Nie możesz edytować swoich postów na tym forum
Nie możesz usuwać swoich postów na tym forum

Szukaj:


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group

Redakcja serwisu zdrowo.info.pl informuje, że publikowane komentarze są prywatnym opiniami użytkowników forum i nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. | polityka prywatności