>

Piękne nogi bez żylaków

zdrowe nogi

Przewlekła niewydolność żylna to choroba o zasięgu niemal społecznym. Związane z nią poszczególne objawy dotyczą kilkudziesięciu procent dorosłych osób, a częstość jej występowania ciągle wzrasta. Wzrost zachorowań nierozerwalnie wiąże się z warunkami życia, jakie niesie współczesna cywilizacja. Najczęstszym objawem choroby są żylaki kończyn dolnych: w krajach uprzemysłowionych występują u ok. 20-50% całej populacji, znacznie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Żylaki - których pojawienie się jest świadectwem rozwoju przewlekłej niewydolności żylnej - niejednokrotnie postrzegane są jako defekt kosmetyczny a nie poważny problem zdrowotny.
Tymczasem nieleczona choroba nierzadko prowadzi do bardzo poważnych powikłań a w niektórych przypadkach może być nawet zagrożeniem dla życia.

Jak powstają żylaki

żylaki

Żylaki to trwałe poszerzenie żył powierzchownych, widoczne pod skórą w postaci niebieskawych, czasem upstrzonych zgrubieniami, krętych linii. Istnieje wiele teorii powstawania żylaków, najczęściej wymieniane przyczyny to niewydolność zastawek żył oraz osłabienie ściany żylnej. Zastawki zapobiegają cofaniu się krwi w żyłach, są swoistymi zaworami: otwierają się, kiedy krew płynie w górę i zamykają, gdy chce opaść. Kiedy jednak ściany naczyń krwionośnych tracą elastyczność i poszerzają się, zastawki nie mogą się domknąć. Krew zaczyna się cofać, w żyłach kończyn dolnych powstaje nadciśnienie, które powoduje, że z czasem żyły zaczynają się poszerzać. Tak powstają żylaki. Zmiany żylakowate są procesem nieodwracalnym.

Co zwiększa ryzyko zachorowania

Do powstania choroby przyczyniają się różne czynniki. Lekarze uważają, że żylaki są w dużym stopniu uwarunkowane dziedzicznie, niektórzy mają do nich predyspozycje genetyczne. Ponadto nie bez znaczenia jest tryb życia, rodzaj wykonywanej pracy, płeć (kobiety chorują częściej), a nawet sposób odżywiania.
Wśród czynników powodujących wzrost ryzyka powstania żylaków wymienić należy:

  • długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej lub siedzącej - w tych pozycjach utrudniony jest przepływ krwi
  • brak ruchu - zbyt mała aktywność fizyczna ma niekorzystny wpływ na układ żylny, ponieważ nie pracuje "pompa mięśniowa", dzięki której krew przemieszcza się od dołu do góry
  • nadwaga, otyłość - zwiększona masa ciała powoduje zaburzenia w krążeniu krwi
  • niewłaściwa dieta - niezdrowe odżywianie prowadzące do nadwagi, dieta uboga w błonnik będąca przyczyną zaparć: czynniki te sprzyjają powstawaniu żylaków
  • ciąża - podczas ciąży zwiększa się wydzielanie estrogenu i progesteronu; dochodzi do osłabienia sprężystości ścian naczyń żylnych, które stają się bardziej podatne na rozciąganie, co sprzyja powstawaniu żylaków
  • niektóre leki - np. estrogeny mogą nasilać dolegliwości związane z chorobami żył, dlatego należy poradzić się lekarza czy można je stosować
  • palenie tytoniu - nikotyna wpływa na zwężenie i zwapnienie żył
  • noszenie nieodpowiedniego ubrania - zbyt obcisła odzież (zwłaszcza ciasne dżinsy, skarpetki i podkolanówki z mocnym ściągaczem) utrudniają krążenie krwi w kończynach dolnych
  • nadmierna ekspozycja na ciepło (np. przebywanie w gorącym mikroklimacie, długotrwałe opalanie, solarium, gorące kąpiele, sauna)
  • wiek - częstość występowania żylaków wzrasta z wiekiem

Jak chronić układ żylny i zapobiegać żylakom

Łatwiej jest zapobiegać chorobie niż ją leczyć, dlatego bardzo ważna jest profilaktyka przeciwżylakowa. Co prawda na wiele niekorzystnych uwarunkowań powodujących występowanie chorób żył nie mamy wpływu - istotną rolę odgrywają tu m.in. skłonności dziedziczne - istnieje jednak duża grupa czynników ryzyka na które każdy z nas ma bezpośredni wpływ. Przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia i wyeliminowanie złych nawyków mają znaczący wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania bądź złagodzenie istniejących dolegliwości.
Dlatego warto zapoznać się z zaleceniami jak postępować, aby skutecznie zapobiec chorobie lub opóźnić jej pojawienie się.

Oto kilka praktycznych porad:

  1. Unikaj długotrwałego przebywania w pozycji siedzącej lub stojącej. Jeśli jednak musisz długo przebywać w pozycji stojącej, co kilka minut przenoś ciężar ciała z jednej nogi na drugą. W miarę możliwości staraj się też spacerować co jakiś czas i często zmieniać pozycję. W przypadku pracy siedzącej wskazane są okresowe kilkuminutowe przerwy, jeśli jest to możliwe wstań i przejdź się co pewien czas. Ponadto gdy siedzisz staraj się często poruszać nogami, zwłaszcza stopami, i unikaj zakładania nogi na nogę, gdyż taka pozycja utrudnia przepływ krwi w żyłach.
  2. Dbaj o odpowiednie odżywianie - przede wszystkim unikaj pokarmów powodujących zaparcia. Stosuj dietę urozmaiconą, obfitującą w owoce i warzywa bogate w błonnik. Pij dużo soków warzywnych, a także napar z liści lipy i brzozy, poprawiający napięcie naczyń włosowatych. Unikaj słonych przypraw i soli, która zatrzymuje wodę w organizmie, ogranicz też używki. Dieta przy skłonnościach do żylaków powinna być bogata w produkty zawierające dużą ilość witaminy C i rutyny, które uszczelniają ściany naczyń krwionośnych, witamin B, E oraz PP, krzemu oraz błonnika.
  3. Dbaj o odpowiednią dawkę ruchu - najbardziej zalecaną formą aktywności jest pływanie. Ponadto korzystne będą wszelkie ćwiczenia łagodnie wzmacniające mięśnie nóg m.in. spacery, taniec, jazda na rowerze, wchodzenie po schodach.
    Zakres ćwiczeń należy dostosować do indywidualnych możliwości i stanu zdrowia, należy unikać ćwiczeń, które wymagają bardzo dużego wysiłku bądź obciążania stop (np. podnoszenie ciężarów). Ponadto ważne jest aby odpowiednie ćwiczenia wykonywać regularnie.
  4. Nie dopuszczaj do nadwagi - nadmiar zbędnych kilogramów sprzyja żylakom utrudniając krążenie krwi w nogach. Jeśli już masz nadwagę, koniecznie schudnij i dbaj o utrzymanie prawidłowej masy ciała. Dla swojego dobra zrezygnuj ze słodyczy, nadmiernych ilości tłuszczy zwierzęcych i wszelkich potraw wzdymających.
  5. Odpoczywaj z nogami uniesionymi powyżej tułowia - taka pozycja poprawia odpływ krwi z nóg do serca. Wskazane jest, aby kilka razy w ciągu dnia unieść nogi na wysokość ok. 10 cm ponad poziom ciała. W czasie wypoczynku oraz snu zalecane jest leżenie z nieco uniesionymi nogami, lekko zgiętymi w stawach kolanowych.
  6. Wystrzegaj się wysokich temperatur - ciepło powoduje rozszerzanie żył, dlatego unikaj przegrzewania nóg. Zakazane są m.in.:
    • długie gorące kąpiele
    • sauna
    • solarium
    • długotrwałe opalanie się
    • depilacja gorącym woskiem
    Ponadto niewskazane jest ogrzewanie podłogowe.
    Korzystnie natomiast działa chłodny prysznic: niska temperatura hartuje naczynia krwionośne oraz poprawia mikrokrążenie. Zalecany jest chłodny, ale nie lodowaty prysznic - ok. 10 sekund na każdą nogę, zaczynając od stóp.
  7. Zadbaj o zdrowy ubiór - unikaj utrudniającej swobodne mikrokrążenie zbyt ciasnej odzieży (zwłaszcza obcisłych dżinsów, skarpet i podkolanówek z obcisłą cholewką. Twoje ubranie powinno być przewiewne i odpowiednio dobrane aby nie stwarzać przeszkody dla odpływu krwi.
  8. Noś wygodne obuwie - bardzo ważna jest odpowiednia wysokość obcasów: najbardziej wskazane jest obuwie na 3-4 cm obcasie, który zmusza mięśnie łydek do większej pracy. Zrezygnuj z butów na wysokim obcasie (powyżej 5 cm). Jeśli jednak już musisz nosić szpilki, to w czasie gdy siedzisz napinaj mięśnie łydek.
    Zadbaj aby Twoje obuwie było przystosowane do kształtu stopy (odpowiednie zagłębienia), a w razie potrzeby skoryguj niewygodę odpowiednimi wkładkami.
    Unikaj obuwia utrudniającego krążenie krwi w kończynach dolnych, najodpowiedniejsze są buty z szerszymi noskami.
  9. Jeśli palisz postaraj się jak najszybciej rzucić nałóg - nikotyna przyspiesza procesy niszczenia ścian naczyń krwionośnych; ponadto w przypadku kobiet stosowanie hormonalnych pigułek antykoncepcyjnych i palenie papierosów w znaczącym stopniu zwiększa ryzyko pojawienia się żylaków.
  10. Skonsultuj z lekarzem zażywanie hormonów - antykoncepcja hormonalna oraz substytucja hormonalna mogą zwiększać częstość występowania choroby żylakowej. Dlatego zanim zaczniesz stosować preparaty hormonalne koniecznie poinformuj lekarza o występowaniu żylaków oraz takich dolegliwościach jak m.in. kurcze i uczucie ciężkości nóg, obrzęki wieczorne.
  11. W przypadku kobiet cierpiących na żylaki bardzo ważna jest systematyczna kontrola ginekologiczna - niejednokrotnie przewlekłe choroby narządu rodnego m.in. stany zapalne, guzy nowotworowe (łagodne i złośliwe) współistnieją z żylakami.
  12. Regularnie odwiedzaj flebologa - jeśli kiedykolwiek wystąpiły u Ciebie kłopoty z żyłami musisz pozostawać pod stała kontrolą specjalisty chorób żył. Nie lekceważ nawet pojedynczego żylaka, gdyż zwiększa on zastój krwi, co może prowadzić do pogłębienia choroby.
  13. Nie zapominaj o masażach nóg - rano i wieczorem masuj nogi dłonią bądź miękką gąbka, od palców stóp do pachwin (zawsze w kierunku serca).
  14. Dbaj o odpowiednią pielęgnację wykorzystując specjalistyczne preparaty zapobiegające dolegliwościom naczyniowym - w aptekach dostępne są bez recepty maści i żele zapobiegające obrzękom i żylakom, jak również kosmetyki wzmacniające naczynia krwionośne. Co prawda kremy, żele i tabletki nie wyleczą z żylaków, ale mogą znacznie złagodzić dolegliwości związane z chorobą. Doraźną ulgę przynoszą zwłaszcza te preparaty, które zawierają w swym składzie troxerutynę lub wyciągi z nasion kasztanowca. Dobre efekty można uzyskać stosując jednocześnie preparaty w postaci maści i tabletek.
  15. Zarówno w profilaktyce jak i w leczeniu niewydolności żylnej dobre efekty przynosi stosowanie kompresoterapii - odpowiednio dobrane wyroby uciskowe, takie jak podkolanówki, pończochy czy rajstopy o stopniowanym ucisku, zapobiegają zastojowi krwi.

Kiedy do lekarza?

Pewne sygnały, takie jak m.in. uczucie ciężkich nóg, obrzęki wieczorne, bolesne kurcze i bóle łydek, nadwrażliwość skóry nóg na dotyk lub dokuczliwy świąd, powinny skłonić Cię do zasięgnięcia porady lekarza. Umiejętność obserwacji siebie i zauważenia już pierwszych objawów choroby jest niezwykle cenna. W wielu przypadkach odpowiednio wczesna diagnostyka i podjęcie leczenia mogą zapobiec rozwojowi choroby, jak również pomóc uniknąć bardziej inwazyjnych metod leczenia w przyszłości. W przypadku żylaków obowiązuje zasada: im wcześniej przystąpi się do ich leczenia, tym lepiej.

Czy Twoje żyły potrzebują pomocy?

Poniższy test pomoże Ci ocenić, czy powinnaś skonsultować się z lekarzem. Odpowiedz na poniższe pytania, zaznaczając właściwą odpowiedź. (TAK/NIE)

  1. Czy dokucza Ci uczucie ciężkich nóg pod koniec dnia?
  2. Czy często odczuwasz pobolewanie stóp i podudzi?
  3. Czy zauważyłaś na nogach czerwonawe lub niebieskawe "pajączki" bądź siateczki popękanych żyłek?
  4. Czy dokuczają Ci bóle nóg oraz obrzęki pojawiające się wieczorem?
  5. Czy miewasz bolesne kurcze łydek?

Już nawet jedna odpowiedz TAK może wskazywać na objaw choroby. Najlepiej oceni to lekarz; jeśli będzie taka potrzeba zleci specjalne badanie USG, tzw. Duplex scan, za pomocą którego można zdiagnozować wszelkie zaburzenia przepływu krwi w żyłach. Po zbadaniu stanu i wydolności układu żylnego lekarz podejmie decyzje co do sposobu leczenia.

Istnieje kilka sposobów leczenia żylaków: metody chirurgiczne, obliteracja niewydolnych żylaków (skleroterapia), terapia uciskowa oraz farmakoterapia. Wybór zależy od zaawansowania choroby, stanu chorego, oceny lekarza oraz decyzji pacjenta. W leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej, w zależności od stopnia zaawansowania choroby, często stosowane jest kilka sposobów terapii równocześnie. Obecnie do bardzo popularnych metod należą: stripping oraz skleroterapia.

Metody leczenia żylaków

  • Stripping jest tradycyjnym zabiegiem chirurgicznym, polegającym na całościowym lub częściowym usunięciu niewydolnego pnia żylnego. Zabieg trwa ok. godziny i przeprowadzany jest w szpitalu, w znieczuleniu ogólnym lub zewnątrzoponowym. Można wstać i chodzić już następnego dnia po zabiegu, jednak sprawność chorej nogi przez kilka tygodni jest ograniczona. Ponadto przez kilka dni bolą nacięcia, a w miejscach usuniętych żył przez kilka tygodni mogą być widoczne krwiaki. Po nacięciach pozostają blizny.
  • Miniflebektomia to nowoczesna operacja żylaków kończyn dolnych. Polega na usunięciu głównego pnia żyły nie w całości, lecz odcinkami. Wzdłuż przebiegu żyły wykonywane są minimalne, 2-3-mm nacięcia, przez które specjalnym narzędziem przypominającym szydełko wyciągane są kawałki pnia żylnego, na końcu zaś małe odgałęzienia. Zabieg może być wykonywany w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga ani hospitalizacji. Zaletą zabiegu jest bardzo dobry efekt kosmetyczny.
  • Kriostripping polega na usunięciu żylaka przez specjalną sondę zamrażającą wprowadzoną do jego wnętrza. Operacja trwa ok. godziny, najczęściej przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym. Po zabiegu można od razu wrócić do domu. Przez dwa tygodnie trzeba chodzić w opatrunku uciskowym a później w specjalnie dobranych przez lekarza rajstopach uciskowych.
  • Skleroterapia jest nieoperacyjną metodą usuwania żylaków przez ich zasklepienie. Polega na wstrzyknięciu do niewydolnej żyły środka, który powoduje zrośnięcie się jej ścian. Wybór środka do skleroterapii zależy od średnicy i wielkości żyły. Skleroterapia jest najczęściej stosowana w leczeniu niewielkich żylaków oraz w przypadku tzw. pajączków naczyniowych. Zabieg trwa krótko (ok. 10-30 minut) i może być przeprowadzany w warunkach ambulatoryjnych. Nie wymaga znieczulenia, jeśli jednak pacjent boi się zastrzyków, może poprosić o miejscowe znieczulenie. Po zabiegu można od razu wrócić do domu. Należy nosić opatrunek uciskowy (nawet do 2 tygodni). Najczęściej do osiągnięcia zadowalającego efektu kosmetycznego niezbędne jest kilkakrotne powtórzenie zabiegu.
  • Usuwanie zmian naczyniowych przy zastosowaniu urządzenia PhotoDerm. To nowoczesna metoda wykorzystywana m.in. do usuwania pajączków oraz mniejszych żylaków. Niewątpliwą zaletą metody jest krótki czas trwania zabiegu, ponadto zaraz po zabiegu można wrócić do domu. Na nogę nie trzeba nakładać żadnych bandaży uciskowych, należy tylko dbać o higienę podrażnionej skóry, aby nie dopuścić do zakażeń bakteryjnych. Przed zabiegiem skóra nie może być opalona, później również nie wolno opalać się przez co najmniej miesiąc.
  • Laseroterapia stosowana jest do leczenia pajączków (teleangiektazji). Zabieg wykonywany jest w warunkach ambulatoryjnych, bezpośrednio po nim można wrócić do wykonywania codziennych czynności. Przed zabiegiem skóra nie może być opalona, później należy unikać ekspozycji na słońce przez co najmniej miesiąc. Ponadto należy zachować szczególną higienę naświetlonych miejsc.

Kompresoterapia czyli terapia uciskowa:


Porozmawiaj na ten temat:


Polecamy

Szukaj u nas

Kontakt

W sprawach publikacji lub reklamy

Email:

Disclaimer

Nasze artykuły chronione sa prawami autorskimi.