Żyj zdrowo -forum dyskusyjne

Co łączy pacjenta i lekarza i jaki jest stan Polskiej służby zdrowia na tle innych krajów europejskich?
http://preser.pl/infografiki/co-laczy-pacjentow-i-lekarzy/

Co sądzicie o tym podsumowaniu?

Witam

Nie jestem lekarzem więc trudno mi się wypowiadać za przedstawicieli służby zdrowia, ale mogę za to wyrazić swoją opinię jako pacjent. Otóż stan naszej służby zdrowia jest raczej opłakany i tu chyba każdy się ze mną zgodzi. Tak się składa, że "Ministerstwo Zdrowia" dba jedynie o zabezpieczenie praw lekarzy. W tym momencie nasuwa się pytanie - A co z chorymi. Tych albo nie broni się w ogóle, albo tak naprawdę w niewielkim stopniu. Ktoś kiedyś powiedział, że trzeba być zdrowym, żeby się leczyć. Niestety taka jest smutna prawda. No bo co można powiedzieć o takiej sytuacji kiedy na wizytę do specjalisty trzeba czekać latami. Mało tego, na okazuje się, że na wizytę do lekarza rodzinnego przynajmniej w mojej przychodni czeka się 3 tygodnie. Przez ten okres czasu człowiek schorowany może się po prostu wykończyć! Kolejni ministrowie się zmieniają, a ludzie potrzebujący pomocy jak cierpieli tak cierpią nadal. Nie poruszam tu tematu błędów w sztuce lekarskiej, bo takie się zdarzają i będą zdarzać się nadal. Ale nie pamiętam już który minister zdrowia stwierdził, że NFZ nie ma funduszy na leczenie ludzi po 60-tym roku życia. To nie jest błąd, to jest według mnie Wielbłąd przez duże W. Przepraszam, a co z przysięgą Hipokratesową - PRIMUM NON NOCERE przede wszystkim nie szkodzić!
Moim skromnym zdaniem lekarza powinno cechować holistyczne podejście do każdego pacjenta. Tymczasem okazuje się że pacjent jest tylko przypadkiem chorobowym, a nie człowiekiem. Takie są arkana biurokracji medycznej i z przykrością stwierdzam że czas tego nie zmienił. To sprawia, że ludzie powoli ale skutecznie tracą zaufanie do medyków, co stwarza niebezpieczeństwo szerzenia się szarlatanerii. I jak ci pseudostróże zdrowia chcą znaleźć lekarstwo na chorobę nowotworową, czy Acquired Immune Dificiency Syndrom w skrócie AIDS.
Mało jest lekarzy wykonujących swój zawód z powołania, zaś więcej czyni to dla tylko i wyłącznie kariery, bo tak chciał tatuś, czy mamusia, nota bene przeważnie również lekarze.
Podsumowując mój wywód, nie ma nadziei, że etyka lekarska pójdzie do przodu w sprawach najbardziej przecież elementarnych. Poza tym lekarzy niestety uczy się bardzkiej teorii, a nie praktyki i to na teorię kładzie się główny nacisk. Ojciec zaś medycyny uczył że wiedzę, również tą medyczną zdobywa się głównie przez empirię, czyli doświadczenie. Pozwolą mi więc Drodzy Forowicze, że na koniec przytoczę jego słowo z dzieła Corpus Hippocratico: Vita brevis, ars longa, tempus praeceps, experimentum periculosum, indicium difficicle, co w przetłumaczeniu na język polski znaczy - Życie krótkie, sztuka długa, czasy nieprzewidywalne, doświadczenie złudne, rokowanie trudne. Oby w naszych czasach doświadczenie medyczne nigdy nie było złudne, tego życzę i lekarzom, i pacjentom.
Pozdrawiam
dany

Ciekawy artykuł,jednak niestety w Polsce wygląda to zupełnie inaczej i czesto stanowisko i podejście lekarzy i pacjentów łączy jedno: powierzchowność,to mnie najbardziej w tym wszystkim przeraza,brakuje zrozumienia i takiej świadomości z obu stron.